Het sympathische zenuwstelsel zorgt in ons lichaam voor de stressreactie. Deze is in bij kortdurende stress heel functioneel en zorgt dat je lichaam klaar is om weg te vluchten of te vechten. De bedoeling is dus ook dat je in actie komt. In de oertijd was er sprake van kortdurende stress, je werd achterna gezeten door een tijger, de fight/flight respons ging aan en alle energie ging naar je spieren om keihard weg te rennen. Dit is allemaal heel logisch en veroorzaakt dan ook niet direct schade aan ons lichaam.
Het verschil met nu is dat we meestal niet te maken hebben met acute kortdurende stress, maar met chronische stress in de vorm van piekeren, werk dat we niet leuk vinden, etc. waardoor de stressreactie te lang aanblijft. Op de lange termijn is dit uitputtend voor ons hele systeem. Je moet na een stressreactie weer kunnen terugschakelen naar het parasympatische zenuwstelsel, het rest and digest systeem.
Naast dat we te lang en te veel stress ervaren, komt er nog bij dat we tegenwoordig over het algemeen niet wegrennen als we stress hebben, maar dat we op onze stoel blijven zitten. Dat is dus niet zoals het bedoeld is. De stresshormonen die in ons lichaam ontstaan geraken niet uit ons systeem als we niet in beweging komen.
Bewegen is dus een logische reactie op stress. Betekent dit dan dat je jezelf een paar keer per week helemaal moet afmatten? Dat kan, als jij je daar goed bij voelt! Veel mensen vinden hardlopen bijvoorbeeld fijn omdat het hun hoofd leegmaakt. Ook maakt je lichaam stoffen aan waardoor je je fijner voelt (endorfine).
Toch is dit niet een 'one size fits all' advies. Bewegen betekent niet perse dat je moet sporten. Als je burn out bent (geweest) of andere lichamelijke klachten hebt, vraag dan niet te veel van jezelf. Bouw het heel langzaam op totdat je weer wat meer energie hebt. Jouw beweging kan dan bestaan uit een kwartiertje wandelen op een rustig tempo (zorg dat je niet buiten adem raakt). Het is belangrijk om goed naar je lichaam te luisteren en niet over je grenzen te gaan.
Kies vooral voor een vorm van beweging die je leuk vind. Dit maakt het gemakkelijker om vol te houden én je maakt dopamine aan. Als je alleen sport/beweegt omdat je vind dat het moet dan maakt je lichaam vooral adrenaline aan en put je jezelf juist uit.
Wandelen werkt vaak erg goed. Wandelen kan als een soort meditatie in beweging werken. Door niet te focussen op het doel (waar wandel je naar toe) maar op het wandelen zelf. Vooral wanneer dit in de natuur is. Wandel met aandacht, kijk eens rustig om je heen, hoor de geluiden van de vogels en de wind door de takken, ruik de heerlijke geuren van het bos. Voel hoe je voeten contact maken met de grond. Het kan zelfs fijn zijn om op blote voeten te wandelen in de natuur, over gras, zand of door water, om letterlijk meer geaard te raken. Ook krijg je door buiten te bewegen meer zuurstof binnen waardoor je meer energie krijgt en beter slaapt.
Zoek vooral naar een vorm van beweging die bij jou past en die jij leuk vind om te doen. De een komt tot rust door te wandelen in de natuur, de ander door hard te lopen met keiharde muziek op en weer een ander door te dansen. Maar weet in ieder geval dat we niet gemaakt zijn om de hele dag stil te zitten. Kom letterlijk én figuurlijk in actie.
Als je chronisch stress ervaart in je leven is het tijd om wat te veranderen. Het kan dan helpen om letterlijk in actie te komen. Bewegen/wandelen kan rust geven in je hoofd waardoor helderder wordt wat je wel en niet wil, welke keuzes je in je leven wil maken.
Naast het afbreken van stresshormonen door te bewegen is de kans groot dat je meer nodig hebt om spanningen en onverwerkte emoties van jarenlang uit je lijf los te laten.
Spanning en emoties kunnen zich namelijk fysiek vastzetten. Door (milde) stretches, massage of het stimuleren van drukpunten kun je weer ruimte en ontspanning in het lichaam brengen. Yoga en massage kunnen hier heel goed bij helpen. Ook bestaan er speciale therapieën die kunnen helpen om trauma's uit je lichaam los te laten.
Opmerkingen